Cukrzyca to bardzo poważna choroba, która może powodować wiele innych zaburzeń, jak również zagrażać życiu człowieka. To coraz częściej ujawniające się zaburzenie metaboliczne wynikające z defektu i dysfunkcji wydzielania insuliny. Przyczyny powstania schorzenia nie są do końca wyjaśnione i odkryte, a postępowanie z osobami chorymi wymaga wiele poświęcenia i stosowania specjalnych zasad.
Jakie rodzaje cukrzycy można wyróżnić? Co może spowodować zaburzenia metaboliczne? Jakie są objawy cukrzycy? Jak diagnozować i leczyć schorzenie?
Rodzaje i typy cukrzycy
Cukrzyca to schorzenie wielopoziomowe. Każdy z typów wymaga innego leczenia i postępowania, jak również charakteryzuje się odmiennymi objawami i stanem zdrowia człowieka. Wyróżnia się dwa rodzaje choroby i są nimi:
– cukrzyca typu I – choroba pierwotna, insulino zależna. Komórki ludzkie nie rozpoznają swoich ciał i atakują je w taki sam sposób jak bakterie i wirusy. Taki stan może spowodować uszkodzenie organów produkujących insulinę, a co za tym idzie i brak hormonu.
– cukrzyca typu II – to choroba nabyta, której przyczyną może być zły tryb życia czy otyłość. Zaburzenie to charakteryzuje się insulino odpornością, co może doprowadzić do znacznego wzrostu poziomu cukru we krwi.
Jakie wyróżnia się przyczyny powstania cukrzycy?
Choroba ta posiada wiele czynników ją wywołujących. W zależności od typu dysfunkcji można wyróżnić kilka przyczyn i bodźców powstania choroby. Do najczęściej spotykanych przyczyn można zaliczyć:
– wady wrodzone, genetyczne,
– przyjmowanie niektórych leków,
– rozwój chorób współtowarzyszących,
– otyłość,
– brak ruchu,
– zła dieta,
– stosowanie używek,
– wiek chorego,
– wiele innych.
Jakie są objawy cukrzycy?
Objawy cukrzycy zależne są od jego rodzaju i pochodzenia. Wiele z nich może być mylonych z innymi schorzeniami, jednakże kilka stanowczo potwierdza występowanie dysfunkcji, Do najpopularniejszych objawów rozwoju choroby można zaliczyć:
– wysokie stężenie cukru we krwi – wykrywane poprzez specjalistyczne badania laboratoryjne. Nadprodukcja i brak je wykorzystania gromadzi się w innych płynach i strukturach organizmu.
– cukromocz – wysokie stężenie glukozy w moczy chorego,
– kwasica cukrowa – odkładanie się glukozy w postaci szkodliwych związków. Zjawisko wywołane zaburzeniami przemiany lipidowej.
– zaburzenia neurologiczne wywołane szkodliwym, toksycznym wpływem glukozy na ośrodkowy układ nerwowy,
– suchość jamy ustanej, stałe pragnienie, a co za tym idzie częste i obszerne oddawanie moczu,
– zmiany miażdżycowe, wykrywane podczas diagnostyki obrazowej,
– nagła, niewyjaśniona utrata masy,
– odwodnienie,
– ogólne osłabienie,
– zmniejszona odporność organizmu, podatność na choroby zakaźne, bakteryjne i wirusowe np. grypa, przeziębienia, szkarlatyna, rotawirusy i inne,
– ropne zmiany na skórze,
– dokuczliwy świąd,
– problemy ze wzrokiem, zaburzenia wyrazistości widzenia,
– zaburzenia ukrwienia, zimne ręce i nogi, drętwienie kończyn,
– bóle mięśniowe – łydek, ramion,
– niewydolność nerek,
– wymioty,
– nudności,
– bóle brzucha,
– senność,
– wiele innych.
Widoczne, na co dzień występujące objawy choroby, należy skonsultować z lekarzem, który za pomocą specjalistycznych badań laboratoryjnych – badanie krwi i moczu – potwierdzi lub wykluczy rozwój schorzenia.
Czy cukrzycę do się wyleczyć? Jak postępować ze schorzeniem?
W zależności od rodzaju cukrzycy należy ustalić postępowanie lecznicze. Szybkie zdiagnozowanie problemu daje większe szanse na powodzenie. Jednym z podstawowych zabiegów jest zmiana diety, wprowadzenie umiarkowanej aktywności ruchowej czy odstawienie wszelkich używek. Kolejnymi krokami jest stosowanie farmakoterapii, w której wykorzystywane są odpowiednio dobrane leki. Podczas terapii zawiązanej z leczeniem cukrzycy wykorzystuje się również podawanie insuliny, która uzupełnia powstałe braki w organizmie.
Celem leczenia pacjentów jest przede wszystkim poprawa jego samopoczucia, uzyskanie prawidłowego poziomu cukru w organizmie, stworzenie możliwości normalnego życia i funkcjonowania.
